دیدی تو مسابقه های پرش یارو میره عقب بعد یهو شروع می کنه به دویدن عجیب هم تند میدوه به هیچی به جز رسیدن به نقطه پرش هم فکر نمیکنه اگه فکر کنه سرعتش میاد پایین.. نزدیک که میشه میپره با تمام وجود میپره؛ اصلا هم حق ترسیدن از اینکه چطوری بیاد پایین رو نداره چون دیگه نمیذاره نهایت پرشش رو بکنه ... به این فکر میکنه تا جایی که میتونه بره بالاتر وقتی رسید اون بالا تازه باید نشون بده چقدر انعطاف پذیره بعد که داره میاد پایین اول موقعیت و میبینه حالا فکر می کنه چطوری کمترین آسیب رو ببینه ...
یه سال گذشته من مثل اون دور خیزه بوده ... الانم دارم می دوم ...