خواننده: محمد بیباک .. . آهنگ: گله

هه ! هیچ کدومتون نمیفهمین
به خدا هیچ کدومون نمیفهمین
وقتی دنیات واقعا سیاه شده
وقتی موقع نوشتن بغضت میترکه
میفهمی چه حسی داره؟
بعد میگی همه اینها تبلیغه؟

بی باک

آماده ای؟ که تو هم منو ترک کنی
یا میخوای بشنوی تا درد منو درک کنی
میخونم تا تو دلم این بار سنگین نمونه
این اشکه منه که باعث رنگین کمونه
این صدای اشک منه به هر گوشه رسید
فعلا که زندگی گرگه و ما یه خرگوش سفید
دلم بهم میگه این ناله ها کافی نیست یه ریز
غرق خوابم  واسم یه لیوان کافی میکس بریز
که بیدار بمونم ببینم من چه واژه ای
میتونه بهتر بیان کنه عمق این تراژدی
وقتی کسی راه نمیاد باهام جز سایه ی من
بایدم رپ معنی دار بشه مایه ننگ
با همین امکاناتم میرم تو این راه پیش و پس
وقتی هفتاد میلیون میخوان کار شیش و هشت
پس دیگه حاجت کدوم استخاره هست؟
باید بکنم از استعدادم استفاده پس

گله دارم  آره من از خدا گله دارم
که چرا در هر قدمم میخوره گره کارم
دیگه پر شده از ناله ها دل پارم
که چرا خوبیهای دنیا واسم نصفه کارست
وقتی غرق میشم آره زیر سیل کارم
وقتی نمیشه بدست بیارم من دل یارم
وقتی شونه ای ندارم من روش سر بذارم
میگم گله دارم  گله از این دل زارم

میگی کفر نگو  تو هم شکر کنش باز
ولی وقتی شب رفته و اینجا صبح شدش باز
و خورشید تابید رو مشکلی که تو دل من بوده
حالا منم و روزگار و یه دوئل مردونه
میگم بکش خودتو بذار یه نفسی بکشی
وقتی داری راه زندگیتو عوضی میکشی
به مشکلاتم میگم من دوباره نمیخوامت
چرا سختی واسه منه خوشی مال رفیقامه؟
از شانس بده مائه جاده تنگ میشه  آره
وقتی دست به طلا هم میزنیم سنگ میشه  آره
وقتی به آینده ها ندارم حس خاصی
وقتی به جیبم ندارم حتی اسکناسی
پیش دوست و آشنا هم نمیخوام کم بیارم
مجبورم سر و تشو با یه دروغ هم بیارم
جای اینکه خدا واسه ی مشکلا پا پیش بذاره
کاری کرده صبح و شب رو سرم آتیش بباره

گله دارم  آره من از خدا گله دارم
که چرا در هر قدمم میخوره گره کارم
دیگه پر شده از ناله ها دل پارم
که چرا خوبیهای دنیا واسم نصفه کارست
وقتی غرق میشم آره زیر سیل کارم
وقتی نمیشه بدست بیارم من دل یارم
وقتی شونه ای ندارم من روش سر بذارم
میگم گله دارم  گله از این دل زارم

تا که پولت به جیبه دورت از دوستی پره
تا که مشکل داری نمیبینی دوستی دورت
جز دو سه نفر رفته هر کی سمت ما بود
حالا ماییم و بورس و چک و سفته هامون
اونها شعار میدادن منو درکم میکنن
ولی وقت سختی دیدم چطور ترکم میکنن
چه دوستهای من  چه عشق و چه برادرم
نمیدونستم ضامن رابطمه درآمدم
و واسه مشکلاته به هم ریخته حال روحیم
حالا کجای دنیا فرار کنم با چه رویی؟
و تو هر کشوری که به تو بخوان اقامت بدن
واسه ایرانی بودنت تو رو حقارت میدن
تو رویا بودم که حال خوشم همیشگی است
و حالا میفهمم هیچ مادیاتی همیشه نیست
دنیا کاری کرد که چشم های من هر شب اشکه
ولی نمیبازم  مگه دنیا از رو نعشم رد شه